یاز اکو؛ افخم ابراهیمی – به باور کارشناسان آموزشی، دوران کرونا موجب شد تا شیوهی نوین از آموزش در بستر مجازی شکل گیرد. آموزشی که حضور مستمر در کلاسها را نمیخواهد و هر آنچه در کلاس میگذرد در فضا و بستری مجازی صورت میگیرد. بیش از یکسال است که آموزش چه به شکل دانشآموزی و مدرسه و چه در ابعاد بزرگتر و جدیتر مانند دانشگاهها در بستر فضای مجازی دنبال میشود.
آسیبشناسیِ شیوه و خروجی چنین روند و سبکی بارها و بارها از سوی بخشهای مرتبط مطرح شده است. با تداوم روند حاضر و دورنمایی غیر قابل ترسیم از همهگیری کرونا، شاید میبایست این بار با نگاهی متفاوت، آموزش در بستر فضای مجازی را بررسی کرد.
دانشگاههایی همچون پیام نور که از همان آغاز فعالیت و تاسیس خود بر آموزش از راه دور و آموزش غیرحضوری تاکید داشتند هرچند در عمل از شعار و اهداف خود در تحقق آموزش غیرحضوری دور بودند ولی به گفته و باور دانشجویانش توانسته با اتکا به بسترهایی که از قبل مهیا کرده بود عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش بگذارد.
طاها ساسان دانشجوی ارشد مدیریت رسانه در دانشگاه پیام نور معتقد است آموزش مجازی در دانشگاه پیام نور تجربهی بسیار خوبی بود و سیستم و سامانهی مناسبی برای برگزاری کلاسها به صورت الکترونیکی وجود دارد.
وی میگوید: نبود محدودیت مکانی و جغرافیایی، امکان ضبط کلاسها و فایلهای ضبط شده برای دنبال کردن دروس دانشجویان از طریق سامانه موجب شده تا کلاس مجازی یک دورهمی مجازی از اقصی نقاط کشور باشد.
وی میگوید: کاهش هزینهها و توجه به ابعاد اقتصادی و مالیِ برگزاری مجازی کلاسها را نباید فراموش کرد.
صرفهجویی در زمان و کاهش ترددها از دیگر مزایای برگزاری مجازی کلاسها در زمانی بود که کرونا دانشگاهها را در شکل حقیقی به تعطیلی کشاند.
به باور کارشناسان آموزشی، دوران کرونا موجب شد تا شیوهی نوین از آموزش در بستر مجازی شکل گیرد. آموزشی که حضور مستمر در کلاسها را نمیخواهد و هر آنچه در کلاس میگذرد در فضا و بستری مجازی صورت میگیرد.
هرچند انتقادهایی که بر شیوهی تدریس یا عواقب نبود ارتباط مستقیم بین استاد و دانشجویان و یا مشکلاتی در برگزاری آزمونها و راستیآزمایی آموختههای دانشجویان وجود دارد سبب شده تا فضای مجازی همچنان با وجود ابعاد مثبت، زیر تیغ نگاههای منتقدانی باشد که آموزش به شکل حقیقی و حضوری را تنها راه درست آموختن میدانند. بیشک دنیای بعد از کرونا دنیای متفاوت از دورانی خواهد بود که جهان چیزی به اسم کرونا و محدودیتهایش را تجربه نکرده بود.
شاید دوران پس از کرونا، تغییر ذائقهها به سمت آموزش در بستر مجازی را سبب شود. شاید آن روز جهان با تجربه و درک ابعاد مثبت و منفی، با یک فضا و شیوهی متفاوت، به سمت یک تغییر بزرگ در روند و شکل آموزش سوق یابد. شیوهای که مرهون عصر دیجیتال و اینترنت است.