به گزارش یازاکو، مسائل و مباحث معدن عظیم مس سونگون به یکی از دل مشغولی‌های جدی مردم منطقه تبدیل شده است.
در هر خانه ای و در هر کوی و برزنی نحوه مدیریت، نحوه بهره برداری و معمای درآمدها و هزینه‌های این مجتمع و پیامدهای زیست محیطی و … یکی از دغدغه‌های ذهنی مردم، رسانه‌های استان، و مدیران محلی بوده است.
این که چرا برای چند دهه و به چه توجیهی سنگهای معدنی بار کامیونها شده و جاده های کم عرض را جولانگاه سفر به کرمان کرده بودند، این که چرا سال‌های متمادی اخیر مواد خام کنستانتره جهت تولید کاتد و دیگر محصولات به مناطق مرکزی و یا بنادر جهت صادرات رهسپار می شود و سوالات دیگر، پاسخهای شفافی پیدا نکرده اند.
هر چند این دغدغه‌های مردم وارد دستورکار رسانه ها و مدیران محلی و استانی می شود و بعضا در سطح ملی مانند دولت مرحوم رئیسی به یک مطالبه جدی تبدیل می گردد و ایشان دستور پیگیری مقدمات تاسیس شرکت مس آذربایجان را می دهند، و یا در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ یک از وعده های پزشکیان برای مردم منطقه می شود، ولی تا کنون این خواسته عملی نشده است.
سوال این است که مگر شرکت‌های فولاد، آلمینیومی، طلا و … اجازه تاسیس شرکت های مستقل محلی و منطقه ای نگرفته اند. چگونه ممکن است این استثنا در حوزه مس ایجاد شده و شرکت ملی مس اجازه چنین تفکیکی را نمی دهد.
به نظر من مسئله اصلی به نحوه مدیریت و تخصیص منافع عظیم معادن مس بر می گردد که رانت‌های بزرگ محفلی و منطقه ای ایجاد کرده و تداوم این منافع و رانت ها وابسته به سلب اختیار از مدیران استان، نمایندگان مردم و … است.
از این حیث لازم و ضروری هست که نمایندگان مجلس در خصوص عملکرد شرکت ملی مس در حوزه های مختلف پرونده تحقیق و تفحص را پیگیری و طرح نمایند و طبعا نمایندگان مناطق آذربایجان تکلیف و وظیفه اصلی را باید بر دوش بگیرند.
