یادی از دکترفاخر تبریزی متخصص و منتخب دو دوره پزشک نمونه در آمریکا

یازاکو، محمد فرج پور باسمنجی – پروفسور مهدی فاخر تبریزی 《۱۳۰۹-۱۳۹۵ ه.ش 》از پزشکان مطرح تبریز در آمریکا بود و ۵۰ سال منشأ خدمات پزشکی در آمریکا وی را به چهره ای محبوب در بین پزشکان آمریکا در آورد. وی در سال ۱۳۰۹ ه.ش در کوی شکلی دوه چی تبریز متولد شد.از دبیرستان فردوسی با شاگرد اولی دیپلم گرفت.خانواده وی در بازار تبریز از تولید کنندگان فرش نفیس دستباف و از صادر کنندگان قالی به اروپا و آمریکا بودند.درکودکی مهدی مرگ خانم خدمتگزار منزلشان که حامله بود را بدلیل عدم دسترسی به پزشک متخصص زنان و زایمان دیده بود این تلنگری می شود تا مهدی هدف گذاری خودرا پزشکی بگذارد و با تلاش فروان موفق شود در رشته پزشکی دانشگاه وقت تبریز قبول شود و پس از اخذ دکتری پزشکی برای اخذ تخصص با بورس ارتش وقت ایران به آمریکا می رودو در دانشگاه جرج تاون واشنگتن دکتری تخصصی زنان و زایمان دریافت می‌کند و بعنوان استاد در دپارتمانهای مختلف پایتخت آمریکا و برخی ایالتهای همجوار واشنگتن به تدریس و طبابت می پردازد و عشق و علاقه زیادی به حرفه خود داشت .این دانشگاه از معتبرترین موسسات آموزش عالی کاتولیک دنیاست.۲۳۶ سال پیش در محله جرج تاون تاسیس شده و افتخارات زیادی دارد و در حقوق و پزشکی مطرح و در دوره پهلوی نیز دانشگاه فردوسی مشهد از نظر علمی و آکادمیک زیر نظراین دانشگاه همکاریهای گسترده ای داشت. و برای ایرانیان دانشگاهی آشناست. پروفسور فاخر در چنین دانشگاهی دانش آموخته شد ودر بیمارستان‌ها مختلف و محلات واشنگتن هزاران عمل جراحی زنان و زایمان موفق آمیز داشت طوریکه در طول نزدیک به ۵۰ سال کسی از وی به انجمن پزشکان آمریکا شکایتی نکرد و او دوبار پزشک نمونه زنان و زایمان در ایالات متحده آمریکا انتخاب شد و بدلیل تسلط بر کار خودو اشتهار ، زنان ثروتمند و نامداران پایتخت آمریکا دوست داشتند و راغب بودند زیر نظراین پزشک حاذق و ممتاز تبریزی فرزند خود را بدنیابیاورند.عمل جراحی دوقلوهای بهم پیوسته در آمریکا نیز وی را به پزشکی نامدار در آمریکا درآورد. و به مطبوعات مهم آمریکا کشیده شد. با اینکه دوبار در آمریکا ازدواج کرد ولی خدا فرزندی به او نداد.آشنا به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی ،عربی ، فارسی و ترکی آذربایجانی بود .مانوس قرآن و دیوان های مثنوی معنوی مولانا و حافظ و استاد شهریار بود.
و به انجام فرایض دینی اهمیت فراوانی داشت و نماز و روزه را اوج بندگی برای بزرگ پروردگار عالمیان می دانست و به دوستان و دانشجویانش می گفت: اگر مردم فواید بیشمار روزه داری را بدانند بخش بزرگی از بیماری‌های انسان قابل علاج می شود .
و یا بخشی از بیماری‌ها به سراغ انسان نمی آید.در سفرهای متعدد به تبریز اندوخته ها و تجارب خود را در اختیار پزشکان رشته زنان و زایمان می گذاشت و در انتقال یافته های علمی و راهنمای پزشکان تبریزی و ایرانی آنچه در توسعه یافته ترین کشور جهان یاد گرفته بود بدون منت و چشمداشت در طبق اخلاص می گذاشت.
مجله معتبر غروب چند سال پیش ویژه نامه ای با عنوان 《سفر تنهایی یک پزشک تبریزی،و اوپایان نیافت》 را با همکاری خانواده و جمعی از پزشکان در تبریز منتشر کرد.که بازتاب زیادی داشت.