به گزارش یازاکو، جعفر ساعینیا_ رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی زنجان گفت: هفته آینده زنجان میزبان نشست همکاریهای اقتصادی ایران و کشورهای عضو اکو خواهد بود. صمد یوسفیاصل با بیان این مطلب، اظهار کرد: مهمانان از روز یکشنبه (۲۷ مهرماه) وارد زنجان خواهند شد و تا روز سهشنبه (۲۹ مهرماه) در استان حضور دارند که مراسم اصلی روز دوشنبه برگزار میشود.
حدود ۴۰ نفر از سفرا و نمایندگان کشورهای عضو اکو حضور خواهند داشت که بخش زیادی از آنان در سطح سفیر هستند.
این رویداد میتواند فرصتی برای معرفی ظرفیتهای صنعتی، معدنی و صادراتی استان باشد. اما در کنار این فرصت، نباید فراموش کرد که اقتصاد زنجان سالهاست با مجموعهای از مشکلات ساختاری و مدیریتی دست و پنجه نرم میکند که رفع آنها نیازمند ارادهای فراتر از شعار است.
نخستین چالش، ضعف زیرساختهای صنعتی و سرمایهگذاری است.
هرچند زنجان از استانهای صنعتی ایران به شمار میرود و صنایع بزرگ سرب و روی، نساجی، مس، فولاد و مواد غذایی در آن فعالاند، اما بسیاری از شهرکهای صنعتی استان با مشکل کمبود زمین آماده، فرسودگی زیرساختها، و قطع یا محدودیت انرژی در فصول مختلف روبهرو هستند. قطعی برق و گاز در تابستان و زمستان، بسیاری از واحدهای تولیدی را به تعطیلی موقت کشانده و هزینههای تولید را بالا برده است.
دوم، صادرات و بازارهای هدف زنجان در وضعیت شکنندهای قرار دارد.
بر اساس آمارهای رسمی، ارزش صادرات استان طی سالهای اخیر روند نزولی داشته است. علت اصلی، تمرکز صادرات بر مواد خام معدنی و محصولات کمارزش افزوده، نبود برندسازی و بازاریابی حرفهای، و محدود بودن مسیرهای ترانزیتی مؤثر است. در حالی که موقعیت جغرافیایی زنجان میتواند حلقه اتصال ایران با کشورهای عضو اکو باشد، ضعف لجستیک و نبود پایانههای صادراتی مجهز مانع استفاده از این مزیت شده است.
سوم، موانع اداری و مالی بر دوش تولیدکنندگان سنگینی میکند.
تعدد مجوزها، فرآیندهای طولانی در تأمین تسهیلات بانکی، و فشارهای مالیاتی از مشکلات تکرارشونده فعالان اقتصادی زنجان است. بسیاری از کارآفرینان از نبود شفافیت در تصمیمگیریهای اداری و تغییر ناگهانی سیاستها گلایه دارند.
چهارم، چالش زیستمحیطی و تعارض میان توسعه و محیطزیست است.
استخراج معادن بهویژه در مناطق دندی و انگوران، اگرچه موتور محرک اقتصاد استان است، اما به دلیل نبود فناوریهای نو و استانداردهای زیستمحیطی، سبب آسیبهای جدی به منابع آب و خاک شده است. اجرای طرحهای توسعه بدون ارزیابی دقیق اثرات زیستمحیطی در درازمدت میتواند تهدیدی برای کشاورزی و سلامت مردم باشد.
پنجم، ناهماهنگی مدیریتی و ضعف برنامهریزی منطقهای میباشد.
در سالهای گذشته، پروژههای متعدد بدون اولویتبندی علمی آغاز شده و بسیاری از آنها نیمهتمام ماندهاند. نبود مرکز مطالعات اقتصادی کارآمد در استان و وابستگی تصمیمات توسعهای به سلیقه مدیران کوتاهمدت، موجب شده زنجان از ظرفیتهای واقعی خود، بهویژه در حوزه گردشگری و صنایع دانشبنیان، بهرهمند نشود.
اکنون که زنجان میزبان دیپلماتها و نمایندگان کشورهای عضو اکوست، بهترین زمان برای مطالبهگری از مسئولان است:
آیا استان برنامهای منسجم برای جذب سرمایهگذاری خارجی دارد؟ چه طرحهایی برای احیای واحدهای راکد تدوین شده است؟ و چگونه میخواهد از ظرفیت این نشست برای عبور از مشکلات ساختاری استفاده کند؟
نشست اکو میتواند آغازگر فصلی تازه برای اقتصاد زنجان باشد—بهشرط آنکه نگاهها از تشریفات به سمت اصلاحات واقعی در محیط کسبوکار و تصمیمگیری اقتصادی تغییر کند.