- امروز : افزونه پارسی دیت را نصب کنید
- برابر با : Saturday - 13 September - 2025
آخرین اخبار
توقف رشد طلا و دلار با توافق ایران و آژانس
زبان دراز محمد سیامک‌نیا
افتتاح هنرستان ۱۲ کلاسه شهید آیت‌الله آل‌هاشم در اسکو با اعتبار ۶۰۰ میلیارد ریال
خسروشاه؛ دومین شهر بدون سیم مسی استان آذربایجان شرقی
ترامپ: صبرمان در برابر پوتین تمام شده است
آیفون ۱۷ از ویژگی ها تا چالش ها؟!
مهر می‌آید، بوی مدرسه در کوچه‌ها، نگرانی در خانه‌ها
واکنش تند ترکیه به حمله اسرائیل در قطر
مجتبی رزمی
زبان دراز محمد سیامک‌نیا
یازاکو - واقعا من می‌خواهم بدانم که در پس ذهن مریض، بیمار متعالی فیلمساز چه می‌گذرد که به سراغ سوژه‌ای می‌رود که آزاردهنده است، زبان ندارد، دیالوگ ندارد، مکان ندارد، رحم ندارد، و نوزده دقیقه روان تماشاگر را می‌خراشد و البته که خلق چنین اثری تصادفی نیست، دفعتی نیست، تفننی نیست.
با توام ای سلماس خانم زیبا!
یازاکو - سلماس، شهری‌ست در شمال‌غربی ایران، در دل استان آذربایجان غربی، جایی در میانه‌ی دشت و کوه، در جوار مرزهای ناآرام دیروز و ساکت امروز. شهری نه‌چندان بزرگ در نگاه آماری، اما به‌غایت وسیع در حافظه‌ی تاریخ، فرهنگ و درد.
شتاب کردم که گودو بیاید، نیامد
یازاکو - در انتظار گودو ساموئل بکت، شصت سال است که روی صحنه‌ی جهان قدم می‌زند گاه در سالن‌های کوچک دانشجویی، گاه در تالارهای باشکوه، و همیشه با همان پیام بی‌پایانش. امید به آمدن کسی که نمی‌آید. این‌بار نوبت تبریز بود شهری که حافظه‌اش پر از انتظارهای برآورده‌نشده است.
روایت یک بلوغ ناتمام، باز اندیشی مشروطه، بازخوانی تبریز
یازاکو - مشروطه را بارها نقطه آغاز نوسازی ایران نامیده‌اند، اما امروز، پس از گذر یک قرن، این سئوال همچنان پابرجاست آن آغاز، چه نسبتی با ما برقرار کرد؟ آیا بر زمین جامعه ریشه زد، یا تنها بر شانه خواستن ایستاد و فرو ریخت؟
دنیا را بدها می‌سازند، فلسفه تلخ پیر پسر
یازاکو - پیرپسر، دومین ساخته‌ی بلند اکتای براهنی، روایتی تلخ و چندلایه از خانه‌ای است که نه مامن است، نه معبد. جایی که پدر نه سایه‌بان است و نه پناه، پدر جان می‌گیرد. فیلمساز در این روایت، در ستیز است با اسطوره‌ای تقدیس‌شده به نام خانواده؛ سنتی که نقدش هنوز هم شبیه تابو است.
راز مماشات با دشتبانی! وقتی روابط عمومی دولت، علیه سیاست رسمی می‌نویسد
یازاکو - یادداشتی از داوود دشتبانی، مدیر روابط عمومی یکی از شرکت‌های مهم زیرمجموعه دولت، با عنوان راز مماشات تهران با باکو منتشر شده که نه‌تنها همسو با سیاست رسمی کشور نیست، بلکه عملا به آتش‌افروزی هویتی و تخریب روابط تهران‌ـ‌باکو دامن می‌زند.
خرما آب می‌بلعد، حتی بیشتر از هندوانه!/ بازخوانی یک داوری ناعادلانه
یازاکو - در اقلیم کم‌حوصله‌ی ما، آن‌که صدایش بلندتر است زودتر متهم می‌شود. هندوانه، میوه‌ی درشت و پرآب تابستان، به‌خاطر صادرات بالا، به نماد نابخردی در سیاست آبی ایران بدل شده است. رسانه‌ها از آن با عباراتی چون صادرات آب یاد می‌کنند و شبکه‌های اجتماعی، بار کامیون‌های پر از هندوانه را طعمه‌ی طعنه‌ها و خشم‌های اقلیمی کرده‌اند. اما در حاشیه‌ی این غوغا، محصولی سنتی، ساکت و پر نفوذ، سال‌هاست که در سکوت، آب بیشتری از سرزمین می‌بلعد: خرما.
نمره‌هایی که عدد نیستند، اتهام‌اند
یازاکو - گاهی یک جمله ساده، شبیه مشتی آشنا، بر صورت نسلی می‌نشیند که نه حریف، که قربانی است. توییت اخیر احسان شاه‌قاسمی، استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه تهران، که نوجوانان امروز را "احمق‌ترین نسل تاریخ ایران" نامیده بود، از همان ضربه‌هاست. توهینی آشکار، اما مهم‌تر از آن، نمایانگر نگاهی عمیق‌تر و نگران‌کننده‌تر به آموزش، ارتباط و جوانی در ایران امروز.
برای نجات دریاچه باید خودمان دست به کار شویم
یازاکو - دریاچه ارومیه امروز دیگر فقط یک مسأله محیط‌زیستی نیست، زخمی است بر چهره یک منطقه، نشانی از یک ناکامی ملی و آیینه‌ای در برابر سیاست‌های بی‌ثمر، وعده‌های ناتمام و بی‌اعتنایی سیستماتیک به افکار عمومی.
از مزرعه تا بازار راه بسته است، الان وقت اعتراض نیست
یازاکو - در روزهایی که آفتاب سوزان جنوب ایران بر سرزمین خوزستان، بوشهر و هرمزگان می‌تابد، محصولات کشاورزی در آستانه خسارتی بزرگ‌اند. صیفی‌جات و مرکباتی که با مشقت بسیار کاشته و برداشت شده‌اند، حالا در مزرعه مانده‌اند و کامیونی نیست که این محصولات را به بازار برساند.
آشتی ملی ترکیه، نقشه راهی برای ایران
یازاکو - بیست و شش سال! انگار عمری گذشته است؛ عمری پر از زخم. از آن پانزده فوریه ۱۹۹۹، که عبدالله اوجالان در نایروبی دستگیر شد، تا امروز، راهی پر فراز و نشیب پیموده شد. خشم، آتش و ترور که سال‌ها قلب‌ها را لرزانده بود، آرام آرام در گذر زمان رنگ باخت. بیست و شش سال و سه ماه، شاید فقط یک عدد باشد، اما در دل آن، داستان زندگی‌هایی نهفته است که در انتظار صلح سوختند و سرانجام، در سایه‌ی آرامش، نفسی عمیق کشیدند. این پایان، آغاز یک امید است؛ امیدی که دیگر آتش خشم، جایی در آن ندارد.
دریاچه ارومیه در تشنگی، نهال‌ها در توهم سرسبزی
یازاکو، مجتبی رزمی – دریاچه ارومیه، ای مادر فیروزه‌ای آذربایجان، در بستر نمک‌زده‌ات آهی می‌کشی که قلب این خاک را می‌لرزاند. تو که روزگاری موج‌هایت لالایی کودکان ارومیه بود و پرندگانت آسمان سلماس را نغمه‌سرایی می‌کردند، حالا به تالابی فصلی بدل گشتی، با جانی که به ۱٫۲۵ میلیارد مترمکعب آب، کفی ناچیز از ۳۰ میلیارد […]
