فرصت یک حضور

یازاکو؛ دکتر غلامرضا منصوری – یکی از دلایل عدم توسعه متناسب آذربایجان با استعداد ها و پتانسیل هایش، نوعی غیاب است. خیلی ساده عرض کنم غیاب در برابر حضور . خواه حضور نمادین و یا خواه حضوری فعال و راهبرانه. حضورها دو کارکرد رسمی و ضمنی دارند. البته که حضور ضمنی کارکرد مهم تری دارد.
مراکز قدرت موثر در ساختار جمهوری اسلامی ، دهها سال است که برای آذربایجان ، یاد آور نوعی غیاب است . یعنی ما خودمان را آنجاها نمی توانیم احراز کنیم ، در واقع بازتاب خودمان را آنجاها نمی بینیم . خود این فقدان و غیاب نقش مهمی در کاهش سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی مجدد ایفا میکند . مثلاً نگاهی بیندازید به راس ارکان نظامی ، صدر صدا و سیما ، مجمع تشخیص، هیئت وزیران …
ما از این فقدان رنج می‌بریم و چوب اش را هم میخوریم. همه این مراکز مهم اند و نقش های اساسی برای توسعه استان ها را می توانند بر دوش بکشند . بنظرم انتخابات خبرگان فعلی یک فرصت بی نظیر برای جبران این خلا و فقدان را مهیا میکند. آقای آل هاشم محبوبیت خوبی دارد، امام جمعه موفقی است، بینش سیاسی جامعی دارد و مورد وثوق نظام است. حضور قوی و موثر وی در مجلس خبرگان رهبری می تواند مدخل و فرجی باشد برای حضور بیشتری از نیروهای کارآمد استان در ترازهای کشوری و صد البته بسترسازی برای ایفای نقش بیشتر برای نخبگان استان در بزنگاه های تصمیم سازی و تصمیم گیری ملی. و هم میتواند جایگاه ویژه ای برای استان در تحقق و فعالیت بخشیدن به دیپلماسی منطقه ای و مرزی فراهم نماید .
ناگفته پیداست انتخاب ایشان با یک رای معنی دار و بالا میتواند نقطه عطفی برای بازگشت استان به جایگاه واقعی خود باشد (انتقال این گزاره معنادار به بطن جامعه از عهده و توان ستاد ضعیفی که برای ایشان از سوی برخی اشخاص بصورت خودجوش برپا شده خارج است و دلسوزان استان برای تحقق این امر باید ورود کنند )
حالا بنظرم مجال ادای تکلیف کسانی است که برای توسعه استان ، چشم به صندوق های رای دارند . این گوی و این میدان .