به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو، این تشکیلات هم بدون فوت وقت در عرض یک روز یگانهای مختلف نظامی را وارد قزاقستان کرد. بدین شکل که برای اولین بار در تاریخ این تشکیلات یگانهای نظامی عضو این سازمان با وظیفهی برقراری صلح وارد خاک یکی دیگر از متحدان این پیمان شدند.
حال بایستی به دو سئوال پاسخ داد. اول اینکه چرا پایدارترین کشور عضو اتحاد جماهیر شوروی سابق و آسیای مرکزی نتوانست اعتراضات داخلیاش را کنترل کند؟ دوم این نیروهای نظامی خارجی تا کی در خاک قزاقستان حضور خواهند داشت؟
براساس تصمیم حکومت قزاقستان زمان حضور این نیروهای نظامی خارجی تا زمان بازگشت آرامش به این کشور ادامه خواهد داشت. یعنی مهلتی برای خروج این نیروها در نظر گرفته نشده است.
کشورهای ترک زبان نگران هستند
آیا سیاست فشار بر کشورهای ترک زبان توسط اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد در حال بازگشت است؟ آیا ثروتمندترین کشور آسیای مرکزی محور بازیهای جدید استراتژیک شده است؟
نکته مهمی در این میان دقتها را به خود جلب میکند. قزاقستان فقط عضو سازمان پیمان امنیت جمعی نیست. عضو شورای کشورهای ترک زبان هم هست که در سال ۲۰۰۹ پایهگذاری شده است.
اگر چه جزو بنیانگذاران این شورا نیست ولیکن در سازماندهی و شکلدهی این شورا نقش مهمی را بازی کرده است. یکی از اهداف این شورا تبدیل آن به یک سازمان سیاسی و نظامی بود. اما بروز حوادثهای اخیر در قزاقستان نشان داد که نگرانی از شکلگیری این شورا وجود دارد. آنهایی که به دنبال رویای برپایی اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند با این اتفاقات خواستند ضربهای به این شورای همکاری وارد کنند. این اقدام نشاندهندهی آن است که شورای کشورهای ترک زبان چقدر میتواند مهم باشد.
فاصله گرفتن قزاقستان از کشورهای سابق اتحاد جماهیر شوروی و نزدیکی آن به شورای کشورهای ترک زبان موجب بروز نگرانی در بین نیروهایی شد که دوست داشتند مجددا اتحادیه جماهیر شوروی سابق را برپا کنند.
دستور نورسلطان نظربایف رئیسجمهور سابق این کشور مبنی بر استفاده از الفبای لاتین باعث شد به عنوان ریش سفید شورای کشورهای ترک زبان در هدف تخریبات قرار گرفت. بطوریکه احساس میشود این سناریو از قبل نوشته شده بود . و تنها نظربایف مورد حمله این سناریو قرار نگرفته است بلکه شورای کشورهای ترک زبان هدف این حمله بوده است.
ببینیم چرا قزاقستان هدف این حملات قرار گرفت؟
کشوری که دارای بیشترین منابع معدنی و چاههای نفت و گاز و ذخیره کروم است، بیش از ۷۰ درصد جمعیتاش قزاق و ترک زبان و ۲۰ درصدش را اسلاوها تشکیل میدهند، تعدادی از ملیگراهای ساکن این جمهوری هم که رویای برقراری مجدد اتحاد جماهیر شوروی سابق را دارند خود را صاحب حق در این کشور میبینند. بنظر میرسد ترس بازگشت به دوران جنگ سرد فقط مختص به قزاقستان نبوده و سایر جمهوریها را نیز تهدید میکند. با این حال نیاز به مبارزه با امپریالیست بیش از پیش احساس نیاز میشود.