به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از تی آر تی خبر، روستای کندوان توسط سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد در فهرست «بهترین دهکده‌های گردشگری جهان درسال ۲۰۲۳» قرار گرفت و به این ترتیب اولین روستای ایرانی شد که در این فهرست جای گرفت.
انتظار می رود با کسب این عنوان گردشگران داخلی و خارجی بیشتری از این روستا دیدن کنند که پیش از این نیز با زیبایی های طبیعی و خانه های صخره ای، بازدیدکنندگان متعددی را به خود جذب می کرد.
در مسیر کندوان که حدود یک ساعت با تبریز فاصله دارد، پس از مدتی سفر در میان درختان گردو به روستا می رسید.
از میدان بزرگ درست بعد از ورودی روستا نهری جاری می شود که شبیه یک شهر کوچک آناتولی است.
پل‌هایی که بعداً بر روی نهر ساخته شده‌اند که منطقه مسکونی روستا را از جنگل‌ها جدا می‌کند، فضایی تاریخی به آن می‌افزاید.
در یک طرف میدان درختان و در طرف دیگر مشاغل بزرگ و کوچک خودنمایی می کند.
اگرچه از داخل روستای ساخته شده در دامنه تپه زیبایی کلی قابل مشاهده نیست، اماکمی جلوتر منظره ای “بی نظیر” نمایان می شود.
ردیف خانه های صخره ای کنده کاری شده در صخره های آتشفشانی یادآور کاپادوکیه است.
به دلیل همین شباهت، این مکان را «کاپادوکیای کوچک» و «کاپادوکیای ایران» نیز می نامند.
زندگی تقریباً در تمام خانه های صخره ای جاری است و این فرصتی را برای دیدن سبک زندگی سنتی روستا فراهم می کند.
از آنجایی که روستا به مرور زمان هویت توریستی پیدا کرد، اهالی روستا در طبقات زیرین خانه ها کسب و کار های به راه انداخته اند.
پیش از این اتاق ها زیرین خانه های صخره ای به عنوان انباری و محل ذخیره سوخت و علف استفاده می شد و اکنون میزبان مشتریان است.
به دلیل افزایش جمعیت خانوارها یا نیاز به خانه های جدید، برخی از اهالی روستا در منطقه ای که دودکش های پری قرار دارد خانه های جدیدی ساختند. و این دوگانگی تفاوت بین سازه های قدیمی و جدید، طبیعی و مصنوعی را آشکار تر می کند.
امکان استفاده از وسایل نقلیه موتوری در قسمت کوچکی از روستا وجود دارد. از آنجایی که شیب تند و خیابان ها باریک است، حمل و نقل از طریق پله امکان پذیر است.
هنگام بالا رفتن از پله ها احتمال ظاهر شدن ناگهانی درب منزل یا مغازه یا خارج شدن از روستا وجود دارد. اگرچه این ممکن است کمی چالش برانگیز به نظر برسد، اما می توان آن را به عنوان یک سفر غافل گیر کننده برای بازدیدکنندگان در نظر گرفت.
فروشندگان روستا با افزودن محصولات خانگی تهیه شده توسط روستاهای اطراف علاوه بر محصولات بومی خود، فرصت خرید گسترده ای را به مشتریان خود ارائه می دهند.
در این مغازه های کوچک ده ها محصول از قبیل عسل، کره، انواع مربا، میوه های خشکو گیاهان دارویی به فروش می رسد.
تعدادی از اهالی روستا وضعیت جدید روستا را قبول ندارند در حالی که هستند کسانی که از کسب هویت گردشگری این روستا استقبال می کنند.
برخی از ساکنان روستا که نمی‌خواهند سبک زندگی سنتی‌شان تغییر کند، ترجیح می‌دهند از گردشگران فاصله بگیرند.
تعداد افرادی که با دیدن دوربین ها به آن پشت می کنند یا درب خانه را می بندند قابل توجه است.
در کندوان روستای ترک ایران از مهمانان به بهترین نحو پذیرایی می شود. برای اینکه این مهمان نوازی قطع نشود، ازگردشگران خواسته می شود دوربین ها را خاموش کنند.
کسانی که وضعیت جدید روستا را پذیرفته اند و سعی می کنند با این وضعیت همگام شوند، خانه های صخره ای خود را به هتل تبدیل کرده و میزبان بازدیدکنندگان هستند.
علی اسکویی، یکی از فروشندگان روستای کندوان، توضیح داد که ساکنان باتجربه و علاقه مند روستا که بدنبال خدمات بهتر برای گردشگران با ایده های جدید کسب بودند به ترکیه رفته و از کاپادوکیه دیدن کردند.
