به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از فارس، سیروس داودی امروز در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به تنش کم آبی کلان شهر تبریز در تابستان جاری، مدیریت منابع آبی با استفاده از پروژه های آبخیزداری و آبخوان داری را مهمترین راهکار مقابله با بحران کم آبی دانست و اظهار کرد: آب مهمترین نیاز اساسی کشور است، بطوری که مدیریت آن در طی دهه های گذشته بصورت مکرر مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است.
وی با اشاره به کاهش بیش از ۴۰ درصد بارش های جوی نسبت به میانگین بارندگی های بلند مدت که ناشی از تغییرات آب و هوایی است، ادامه داد: کاهش نزولات جوی به عنوان یک رخداد طبیعی تاثیرگذار بر نیاز آبی جوامع انسانی که امری اجنتاب ناپذیر است که می توان با یک برنامه ریزی صحیح در جهت ذخیره نزولات جوی و تقویت سفره های آب زیرزمینی از بحران کم آبی عبور کرد.
داودی گفت: میزان روان آب حاصل از بارش های جوی در سال گذشته در شهرستان تبریز بیش از ۱۸۶ میلیون مترمکعب بوده، در حالی که حداکثر میزان آب شرب مورد نیاز کلانشهر تبریز ۱۴۵میلیون متر مکعب می باشد که این میزان را می توان با یک برنامه ریزی مدون و با استفاده از تکنولوژی آبخیزداری، روان آب های جاری را در آبخوان ها ذخیره و در فصول مورد نیاز از آن استفاده کرد، بدون اینکه از ذخائر بلند مدت آبخوان ها برداشتی صورت گیرد.
تهدیدات خشکسالی را به فرصت های طلایی تبدیل کنیم
وی در ادامه اظهار کرد: با این روش می توانیم تهدیدات خشکسالی را به فرصت های طلایی تبدیل کنیم و از تنش های آبی در فصول خشکسالی عبور کنیم.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی همچنین به وسعت کلان شهر تبریز و سطوح نفوذ ناپذیر سطح شهر اشاره کرد و افزود: حجم روان آب های مناطق شهری و صنعتی در فصول بارش تبریز در سال گذشته بیش از ۲۹ میلیون مترمکعب بوده است که این حجم از روان آب بیش از ۱.۲۵ برابر میزان آبی است که از سد نهند آبگیری می شود.
مخازن زیرزمینی
داودی گفت: کلان شهر تبریز می تواند به عنوان اولین شهر در کشور با طراحی مخازن زیرزمینی، ضمن ذخیره بخش اعظمی از آب مورد نیاز مصارف جوامع شهری، سیلاب های فصلی حاصل از آن را نیز کنترل نماید، لذا ما به عنوان دستگاه مسئول حفظ منابع طبیعی و آبخیزداری، تخصیص و تامین اعتبار متناسب با وضعیت بحران خشکسالی از محل پروژه های ملی و استانی جهت تحقق اهداف آبخیزداری و آبخوان داری را امری مهم و ضروری می دانیم که باید در سطح کلان مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.
