به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، به نقل از اکونومیست فارسی، بدترین وضعیت در زیرگروه خوراکیها است؛ میزان هزینه حقیقی هر فرد روی خوراکیها نصف همین هزینهها در سال ۸۶ است، این بدان معناست که هر فرد در خانوار شهری هر سال ۵ درصد از سفره خود را از دست داده است و طی این دوره قیمت خوراکیها ۳۰ برابر شده است.
هزینههای غیرخوراکی با خارج کردن هزینههای اجاره از آن کاهشی ۱۴ درصدی را نشان میدهد. سهم اجاره در هزینههای غیرخوراکی خانوار از ۳۷ درصد در سال ۱۳۸۶ به ۴۷ درصد در سال ۱۴۰۰ برسد.
مجموعه این اطلاعات به این معناست که خانوار ایرانی از سال ۱۳۸۶ تا ۱۴۰۰ مستمرا فقیرتر شده و سطح مصرف افراد نه تنها طی این دوره افزایش نیافته، بلکه به صورت معناداری کاهش یافته است.
هزینههای سالانه با تقسیم بر شاخص قیمت مصرفکننده حقیقی شده و با تقسیم بر بعد خانوار، هزینهها برای هر فرد محاسبه شده است.